Nasze granice fizyczne mogą mieć różne odległości – w zależności od tego, jak blisko dopuszczamy do siebie drugiego człowieka, aby dalej czuć się z tym komfortowo. Są to tak zwane dystanse personalne.
Z tematem granic fizycznych wiążą się tzw. dystanse personalne.
Wyróżniamy kilka takich dystansów, które wiążą się z sytuacją, w jakiej się znajdujemy oraz relacją z danym człowiekiem:
- dystans publiczny (3,5 metra i więcej) – taką odległość zachowujemy wobec osób publicznych, czyli takich które są z nami w kontakcie publicznym (np. nauczyciel na wykładzie)
- dystans społeczny (1,2-3,5 metra) – w takiej odległości pozostajemy w kontakcie z dalszymi znajomymi lub z osobami, z którymi jesteśmy w relacji formalnej (np. kasjer w sklepie, współpracownik)
- dystans indywidualny (45-120 cm) – jest to nasza strefa prywatna. Na taki dystans dopuszczamy bliskie nam osoby (np. babcię, rodziców, przyjaciół)
- dystans intymny (do ok. 45 cm) – jest to kontakt bardzo bliski, do którego dopuszczamy osoby nam najbliższe (partnera, dzieci).
Dystanse są zależne od norm kulturowych i indywidualnych.
Oczywiście, granice te są elastyczne i dystanse przesuwają się z powodów sytuacyjnych np. w sytuacji dużej ilości osób w tramwaju czy na koncercie.